Dentysta-dziecko „7 zasad/grzechów”

1. Myśl wcześniej i odbyj wizytę zapoznawczą, która jako przegląd zębów jest bezpłatna, a wtedy dziecko oswoi się z gabinetem, fartuchem i otrzyma sympatyczną „niespodziankę”.
2. Nie można używać do dziecka słów: „nie bój się”, „nie będzie bolało” – bo taka powtarzana negacja ma odwrotny skutek i wywołuje dodatkowy strach, a nawet panikę.
3. Podobnie nie można używać dla uspokojenia dziecka słów np: „Pani doktor nic nie będzie robiła – tylko zobaczy”, kiedy się przychodzi już z bólem i interwencja jest konieczna.
4. Lepiej dziecku nic nie mówić niż mówić źle, a sam zabieg można ewentualnie określić jako: „Pani wyjmie z ząbka tylko robaka i koniec”
5. Dziecko samo może wybrać kolor oferowanej plomby, przez co pośrednio wciągnięte zostanie w zaakceptowanie samego zabiegu.
6. Można dziecku obiecać interesującą go nagrodę, ale tylko po skończonym zabiegu (w tym celu posiadam w gabinecie swoje dodatkowe drobne nagrody-niespodzianki).
7. GENERALNA ZASADA: Należy przychodzić na wizyty kontrolne (bezpłatne przeglądy) albo wtedy kiedy na ząbku jest tylko plamka próchnicowa, a nie kiedy doskwiera już ból, ropień albo buziak dziecka jest pełen dziur.

Wielu rodziców sądzi, że nie ma wpływu na stan mleczaków u dzieci. Uważają oni, że jeżeli sami mieli słabe zęby, pociecha też jest na to skazana. To duży błąd! Próchnica nie jest dziedziczna. Sprzyja jej brak higieny i nadmiar słodyczy. Pamiętaj aby w diecie były obecne witaminy A, C, D i minerały: wapń, fosfor, fluor, magnez. Po pierwsze zapobiegaj: Jeśli nauczysz dziecko dbać o zęby, w przyszłości uniknie nieprzyjemnych zabiegów u stomatologa

Jak pielęgnować pierwsze zęby? Aby pociecha miała ząbki jak perełki, zadbaj o nie zanim się pojawią. Po każdym karmieniu (szczególnie sztucznym) przecieraj niemowlęciu dziąsła gazą zamoczoną w letniej, przegotowanej wodzie. Na próchnicę narażone są zwłaszcza maluchy zasypiające z butelką, więc unikaj tego. Ważne aby chronić pierwsze ząbki dziecka. Jeśli wtedy będzie miało próchnicę, przeniesie się ona na stałe zęby. Mleczaki są podatne na tę chorobę, bo są słabo zmineralizowane. Nie czekaj więc, aż coś złego zacznie się dziać, tylko działaj wcześniej.

Oswajaj dziecko ze szczoteczką - Gdy pojawią się więc pierwsze mleczaki (zwykle około 6-7 miesiąca), czyścić je dziecku nie gazą, ale szczoteczką, by zaczęło się do niej przyzwyczajać. Około 12 miesiąca dziecko chętnie naśladuje rodziców i w tym momencie warto pozwolić mu, by samo spróbowało swych sił w pielęgnacji. Nie szkodzi, że na początku będzie używało szczoteczki jako gryzaczka, albo czyściło nią wszystko dookoła – przy pewnej pomocy powoli nauczy się prawidłowo posługiwać tym „skomplikowanym” narzędziem.

Poprawiaj mycie i kontroluj - Pilnuj, aby dziecko dobrze szczotkowało zęby rano i wieczorem oraz po zjedzeniu czegoś słodkiego. Na początku pomóż 2, 3 – latkowi i poprawiajcie wspólnie czyszczenie zębów, a starsze dziecko kontroluj, czy dobrze je wyszczotkowało. Możesz kupić w aptece środki do wybarwiania osadu na zębach, aby pokazać maluchowi miejsca, które trzeba jeszcze doczyścić. Pamiętaj, by wymieniać szczoteczkę raz na 3 miesiące.

Wybierz dobrą pastę - Nie każde dziecko potrafi wypluwać pastę. Niektóre umieją to ok. 2 roku życia, inne gdy skończą 3 lata. Zanim maluch posiądzie tę sztukę, używajcie pasty dla dzieci, która nie zawiera fluoru. Pastę z jego dodatkiem (dawką dla dzieci) kup, gdy maluch nauczy się płukać buzię. Nie używaj pasty dla dorosłych.

Pierwsza wizyta u dentysty – Warto na nią pójść już w 2 roku życia, gdy dziecko ma kilkanaście ząbków. Można sprawdzić, czy są zdrowe i prawidłowo zbudowane – przegląd zębów jest bezpłatny. Na początek spróbuj odbyć wizytę adaptacyjną, by maluch zapoznał się z gabinetem, fartuchem… Dentystę warto odwiedzać systematycznie, co 3-6 miesięcy.

Ochronne zabiegi - W gabinecie można zastosować dodatkowe zabezpieczenie mleczaków przed próchnicą. Można je chronić przez lakierowanie lub lakowanie.

• Lakierowanie to pokrywanie ząbków preparatem zawierającym fluor. Przeprowadza się je, co pół roku, jeśli dziecko nie ma tendencji do próchnicy. Jeśli ma z nią kłopot to częściej np. co 2 miesiące.
• Lakowanie polega na wypełnieniu naturalnych, zbyt głębokich bruzdek w zębach trzonowych płynnym materiałem swiatłoutwardzlanym, aby zapobiec gromadzeniu się w nich bakterii i rozwojowi próchnicy.

Gdy mocno zaatakuje próchnica (oby nie…) ratunkiem w sytuacji awaryjnej może być:

• Lapisowanie - impregnowanie solami srebra. Po zabiegu zęby robią się wprawdzie czarne (i takie pozostaną, dopóki nie wypadną) ale próchnica się nie rozwija.
• Plombowanie (wypełnienia) - Do tego dziecko trzeba odpowiednio przygotować w domu. Dla odwrócenia uwagi m.in. oferowane są kolorowe wypełnienia, które dziecko samo wybiera. Zabieg jest bardzo szybki (trwa zwykle tyle co liczenie od 1 do 10) i poprzedzony jest nałożeniem żelu, przed aplikacją znieczulenia („ukłucie muchy”) i polega na „usunięciu robaka” z zęba.

Co jeść, a czego unikać - Higiena to nie wszystko. Ogromnie ważna jest dieta. Przy tworzeniu się szkliwa niezbędny jest wapń. Jego źródłem jest mleko, produkty zbożowe, szpinak, ryby i buraczki. Do prawidłowego przyswajania wapnia konieczna jest witamina D. Niemowlę dostaje ją w kroplach lub tabletkach. Później zadbaj aby dziecko jadło tłuste ryby (np. łosoś, halibut) i żółtka jaj. W diecie nie może brakować też fosforu (mięso, ryby, jaja) magnezu (pełnoziarniste pieczywo, szpinak, banany) i fluoru (ryby morskie, herbata). Dla zdrowia dziąseł niezbędne są witaminy A (marchew, dynia, szpinak, morele, jaja i wątróbka) i witamina C(papryka, cytrusy). Brak tej ostatniej odpowiadał kiedyś za częstą chorobę dziąseł żeglarzy (szkorbut) i wypadanie im zębów.

Ogranicz słodkie przekąski – podawaj je dziecku tylko, gdy może od razu umyć zęby. Wyklucz z diety słodzone napoje.

Dodatek do diety -Dicoflor:
Mleczne zęby dziecka wymagają starannej pielęgnacji – właściwej higieny i diety. W zapobieganiu próchnicy możemy mieć jeszcze jednego sojusznika – probiotyk zawierający szczep bakterii Lactobacillus rhamnosus GG. W czystej formie zawiera go Dicoflor, który obok korzystnego działania m.in. na mikroflorę jelitową, pozytywnie wpływa na zdrowie jamy ustnej i zmniejsza ryzyko próchnicy. Niemowlętom i dzieciom można podawać Dicoflor 30, dzieciom powyżej 12 roku życia i dorosłym – Dicoflor 60. Badania efektywności przeprowadzono w Finlandii wśród dzieci w wieku od roku do 6 lat. U maluchów, które przez 7 miesięcy do każdego posiłku dostawały mleko z dodatkiem tego probiotyku, stwierdzono znacząco niższe ryzyko występowania próchnicy zębów w porównaniu do dzieci, które przyjmowały placebo. W Polsce też mamy możliwość podawania pociechom tego probiotyku, zawierającego ten szczep pożytecznych bakterii.

Szczoteczkę dobierz do wieku dziecka

• Od 4 do 24 miesięcy - Gdy maluch ma 2-4 ząbki, kup mu szczoteczkę dla dzieci w tym wieku, z małą główką i miękkimi włóknami, które delikatnie masują dziąsła.
• Od 2 do 4 lat - Dziecko zaczyna samodzielnie myć zęby. Szczoteczka musi mieć wąska główkę (maluchy nie otwierają szeroko ust) proste włókna i grubą wygodną rączkę, np. pokrytą gumą.
• Od 5 do 7 lat - Gdy dziecko zaczyna tracić mleczaki i rosną mu pierwsze zęby trzonowe, szczoteczka musi mieć dłuższe włókna, ustawione w kształt kubka, by otaczały cały ząb.
• Powyżej 8 lat - Dziecko mające mleczaki, zęby stałe i szczerby, potrzebuje szczoteczki z kombinacją różnych włókien. Część musi być zaokrąglona, a część ustawiona pod różnym kątem.

Szczotkowanie w kierunku poziomym lub okrężnym uszkadza dziąsła i szyjki zębowe. Takie złe mycie zębów jest najczęstszym powodem chorób przyzębia w przyszłości, a są one po próchnicy, drugą najważniejszą przyczyną utraty zębów. Należy uczyć dziecko (i siebie) prawidłowego szczotkowania ruchami wymiatającymi w kierunku od dziąsła do krawędzi zęba. Aczkolwiek może to być niewygodne, to tak należy postępować w stosunku do wszystkich zębów: górnych, dolnych, przednich i tylnych..

Pamiętaj: Jeśli nauczysz dziecko dbać o zęby, w przyszłości uniknie nieprzyjemnych zabiegów u stomatologa.

Zobacz film na temat prawidłowego mycia zębów: Choroby przyzębia

Według wielu badań psychologicznych stale rośnie liczba osób niezadowolonych ze swojego wyglądu, zwłaszcza kobiet, a dla niektórych staje się on wręcz obsesją. Media permanentnie atakują wizerunkiem atrakcyjnych kobiet i mężczyzn wyposażonych w szeroki uśmiech. Ocena wyglądu naturalnie skupia się głównie na twarzy, niezależnie od płci i wieku, a to zęby mogą o jej atrakcyjności rozstrzygać. Dobra prezencja wraz z uśmiechem może decydować o powodzeniu w pracy i życiu osobistym. Do inwestycji w uśmiech zmusza nie tylko moda, ale presja środowiskowa i zawodowa. O ile najnowsze skomplikowane rozwiązania protetyczne mogą być dość drogie, a ortodoncja dodatkowo jest długotrwałym leczeniem, to wybielanie zębów jest szybkie, skuteczne i dostępne dla wszystkich (malejące ceny).

Przed / po: Wybielanie gabinetowe - to korzystna kalkulacja efektów/zysków i kosztów

Historia poprawiania estetyki przez rozjaśnianie zębów sięga już 2000 lat. W początkach naszej ery rzymscy lekarze radzili szczotkowanie w tym celu zębów moczem. Od XIV w. cyrulicy, po starciu szkliwa metalowym pilnikiem, stosowali do wybielania kwas azotowy. Wybielanie obok usuwania było najczęstszą usługą dentystyczną tamtych czasów. W XX w. stosowano w tym celu m.in. połączenie eteru, nadtlenku wodoru i kwasu solnego. Dopiero w 1989 r. wprowadzono współczesne materiały na bazie nadtlenku karbamidu nakładane przez pacjenta do formowanej próżniowo łyżki-nakładki. Było to nadzorowane przez lekarza tzw. wybielanie nocne w domu, które może być także prowadzone w gabinecie.

Dlaczego zęby ciemnieją?

Kolor zęba zależy od koloru zębiny - tkanki leżącej pod przeziernym szkliwem, która ma zwykle kolor kości słoniowej. Zależy także od cech indywidualnych, przebarwień i grubości szkliwa. Wpływy środowiska również objawiają się na kolorze zębów.

1. Często występuje przebarwienie tetracyklinowe. Powodują je stosowane do leczenia chorób układu oddechowego antybiotyki. Z tego powodu powstają żółte, żółto-brązowe i brązowe i szare plamy na zębach dzieci, u których stosowano taką kurację w ciągu pierwszych 7 lat życia lub w stosunku do ich matek w okresie ciąży. Odpowiada za to proces łączenia się wapnia z cząsteczkami tetracykliny i ich odkładania w zębinie.
2. Podczas tworzenia się szkliwa i mineralizacji zębów, w przypadku występowania nadmiaru fluoru w organizmie, dochodzi do powstawania tzw. hipoplazji szkliwa. Są to białe przechodzące później w ciemne plamy na zębach. Występują one u dzieci mieszkających na terenach o podwyższonym poziomie fluoru w wodzie pitnej.
3. Zmiana koloru zęba może wystąpić w przypadku jego leczenia kanałowego z powodu urazu albo choroby miazgi. Dzieje się tak, kiedy rozkładają się pozostałości po krwawieniu w kanalikach zębowych.
4. Zmiany w odcieniu zęba mogą spowodować również wypełnienia z amalgamatu srebra i innych materiałów.
5. Przebarwienia mogą powstać w wyniku urazów zawiązków zębów stałych, które mogą zostać uszkodzone przy urazach zębów mlecznych.
6. Picie kawy, herbaty i palenie tytoniu w swych skutkach nie zawsze udaje się usunąć poprzez profesjonalne czyszczenie zębów i brzydki kolor pozostaje.
7. Zła higiena powoduje powstanie płytki nazębnej, która ułatwia reakcje chemiczne skutkujące przebarwieniami.
8. Z wiekiem szkliwo staje się cieńsze i bardziej przezierne, co sprzyja przebarwieniom.

Na czym polega proces wybielania zębów?

Do wybielania zębów służy stosowany obecnie nie tylko w stomatologii, nadtlenek wodoru –H2O2. Proces chemiczny, który zachodzi podczas reakcji nadtlenku wodoru to utlenianie. Dokładny mechanizm działania nie jest na razie do końca wyjaśniony. Związek ten zwiększa również przepuszczalność tkanek zęba, co wpływa na ruch jonów przez ząb. Obok nadtlenku wodoru wykorzystuje się także nadtlenek karbamidu, z którego w wyniku rozpadu powstaje nadtlenek wodoru i mocznik.

Wykazano, że zastosowanie środka o większym stężeniu przyspiesza proces wybielania, jednak dłuższe stosowanie mniej stężonego związku daje ten sam efekt. Nie jest istotny rodzaj zastosowanego materiału, lecz ilość uwalnianej substancji czynnej, którą jest nadtlenek wodoru. W materiałach do wybielania są także substancje zapewniające ich przyleganie do zęba o lepkiej konsystencji, oraz przyspieszenie procesu uwalniania substancji czynnych.

Skutki uboczne wybielania zębów?

• Nadwrażliwość zębów - Ta przemijająca dolegliwość (dotycząca niewielkiego odsetka pacjentów) nie stanowi istotnego problemu przy wybielaniu. Wynika ona z łatwości przenikania nadtlenku wodoru przez szkliwo i zębinę, co nie stanowi jednak niebezpieczeństwa dla miazgi. Nadwrażliwość zwykle mija po zaprzestaniu kuracji
• Nadwrażliwość dziąseł (warg, gardła, języka) - Niekiedy pojawiają się podrażnienia dziąseł, objawiające się jako kredowobiałe plamy, które ustępują po kilku godzinach, nie pozostawiając śladów. Inne dolegliwości ustępują zwykle 1-3 dni po zakończeniu kuracji. Typowe odczyny alergiczne i dolegliwości tego rodzaju występują niezmiernie rzadko.
• Wypełnienia (plomby) – Wybielanie może spowodować zmniejszenie siły wiązania pomiędzy materiałem łączącym a zębem. W związku z tym nie zaleca się wymiany istniejących wypełnień bezpośrednio przed i po procesie wybielania. Wskazane to może być również dla stabilizacji osiągniętego koloru wybielenia i wtedy dobranie odpowiedniego koloru nowych plomb.
• Wolne rodniki – Mogą one uwalniać się z nadtlenku wodoru (podobnie jak z wielu z innych wdychanych i spożywanych substancji) i podwyższać rakotwórcze działanie dymu tytoniowego.
• Próchnica – Wybielanie nie wpływa na wzrost podatności zębów na próchnicę.

Przeciwwskazania: Obecność w jamie ustnej zębów wymagających leczenia chirurgicznego lub zachowawczego powinno powstrzymać przed rozpoczęciem terapii wybielania. Nie należy jej zaczynać także przy obecności dużych nieszczelnych wypełnień i schorzeń przyzębia. Wybielanie jest również przeciwwskazane u kobiet w ciąży.

Wybielanie to korzystna relacja efektów/zysków i kosztów. Efekt jest gwarantowany tzn. nie ma możliwości, aby po wybielaniu zęby się wyraźnie nie rozjaśniły.

Gabinet/Sam - Metoda wybielania zębów w domu

Metoda nakładkowa wymaga dwóch wizyt w gabinecie. Podczas pierwszej wizyty lekarz po zapoznaniu się z oczekiwaniami pacjenta, wykonuje na zębach wycisk z mas plastycznych, z którego w pracowni protetycznej odlewa się model, a na nim formuje się próżniowo elastyczną nakładkę. Podczas drugiej wizyty sprawdza się dopasowania nakładki. Przeprowadza się szczegółowy instruktaż postępowania, dotyczący zabiegów higienicznych przed nałożeniem nakładki, sposobu nakładania żelu i wkładania nakładki na zęby. Pacjent dostaje informacje nt. czasu i częstotliwości stosowania żelu oraz możliwości występowania nadwrażliwości zębów. Skuteczność metody domowego wybielania została udowodniona i nie wzbudza wątpliwości.

Wybielając samemu, pod kontrolą stomatologa, należy postępować zgodnie z instrukcjami i pamiętać, że m.in.:

• kolor zębów wzdłuż linii dziąseł jest zwykle ciemniejszy i wybielenie tych miejsc wymaga więcej czasu i zwykle mogą pozostać trochę ciemniejsze.
• niektóre stare amalgamatowe plomby mogą powodować powstawanie purpurowych zabarwień na nakładce, co jest normalne i nie wpływa na skuteczność kuracji.
• kawa, tytoń mogą z upływem czasu wywołać ponowne ciemnienie zębów i w takim wypadku należy kurację powtórzyć.
• kwaśne produkty i soki mogą wywołać nadwrażliwość zębów (przemijającą)
• nie należy połykać żelu, ani płynu po jego płukaniu.

Przed / Po - wybielanie zębów plus zęba martwego (zdjęcia z własnej praktyki)

Gabinet - Metoda gabinetowa wybielania zębów

Oferowane są materiały do stosowania tylko w gabinetach stomatologicznych. Cechują się one większym stężeniem substancji czynnej - nadtlenku wodoru, a co za tym idzie krótszym czasem działania. Mogą stanowić alternatywę dla wielu pacjentów, którzy mają na względzie komfort, oszczędność czasu i uwolnienie się od odpowiedzialności. Główną wadą jest w tym przypadku cena terapii. Czas wizyty w gabinecie dentystycznym wynosi ok. 1 godz. co daje efekt kilku dni terapii w domu. Wybielanie tego typu objęte jest gwarancją efektu tzn. jest niemożliwe aby po zabiegu zęby wyraźnie się nie rozjaśniły.

Sam - Wybielanie zębów całkowicie samodzielne przez pacjentów.

Pojawiły się na rynku preparaty dostępne bez recepty wraz z zestawami do samodzielnej aplikacji środka na zęby. Wykorzystuje się wtedy materiały o mniejszym stężeniu czynnika aktywnego (bardziej bezpieczne, ale wolniejsze w działaniu) oraz specjalne paski, które po nałożeniu środka nakłada się następnie na zęby. Pojawiły się także zestawy do samodzielnego wykonania nakładki na zęby ze specjalnego plastiku. Nie są one jednak szczególnie atrakcyjne cenowo w porównaniu do domowego wybielania oferowanego przez stomatologa. Inna kwestia to jakość nakładki, którą wykonuje się samemu, w porównaniu do wykonywanej dla pacjenta przez technika na podstawie dokładnego wycisku w gabinecie. Ogólnie należy oczekiwać spadku wysokich cen preparatów oferowanych (przez monopolistów chroniących się patentami i oficjalnych dystrybutorów opierających się na wyłączności) do wybielania wszystkimi 3 metodami.

Wybielanie to korzystna relacja efektów/zysków i kosztów. Efekt jest gwarantowany tzn. nie ma możliwości, aby po wybielaniu zęby się wyraźnie nie rozjaśniły.

Zobacz więcej zdjęć: Galeria / Rezultaty – Wybielanie

Próchnica atakuje indywidualnie wszystkie 32 posiadane przez człowieka zęby. Nic dziwnego, że trudno mu jej nie zauważyć zwłaszcza, kiedy w rezultacie boli i konieczne są wielokrotne wizyty u stomatologa. Choroby przyzębia są równie groźne dla uzębienia, co próchnica, ale dziąsłom poświęca się wielokrotnie mniej uwagi niż zębom. Wystarczy od jednego do 3 tygodni bez szczotkowania zębów, a można nabawić się przewlekłego zapalenia dziąseł, poprzez wytworzoną w tym czasie płytkę nazębną (kamień). Choroby przyzębia to jeden z poważniejszych problemów, nie tylko zresztą polskiej współczesnej stomatologii.

Choroby przyzębia są powszechne - Z badań przeprowadzonych w latach dziewięćdziesiątych XX w. wynika, że prawie 50% siedmiolatków, 75% dwunastolatków i około 99% dorosłych Polaków ma chore przyzębie. Choroby przyzębia są drugą po próchnicy przyczyną utraty zębów.

Odsłonięte szyjki zębowe –Najczęściej jest to wynik niewłaściwego szczotkowania. Pojawiają się kiedy dziąsła się cofają. Szyjka zbudowana jest z zębiny, która jest bardziej miękka i podatna na ścieranie i próchnicę niż szkliwo. W zębinie znajdują się kanaliki prowadzące do nerwu i kiedy szyjki zębowe są odsłonięte, wówczas przewodzą bodźce do miazgi. Dlatego zęby reagują na gorąco/zimno, smak słodki/kwaśny. Pasta do zębów o wysokim wskaźniku ścieralności, także twarda szczotka lub szczotkowanie zębów w ruchu poziomym, łatwo może uszkodzić zębinę.

Objawy chorób przyzębia:
Bezpośrednie	Pośrednie
krwawienie spowodowane szczotkowaniem, twardymi pokarmami	wyczuwalne zróżnicowanie poziomu zębów przy zamykaniu ust
samoistne krwawienie dziąseł	przykry zapach z ust, nieustający w ciągu doby
zaczerwienienie i obrzęk dziąseł	wrażenie wydłużonych zębów
odsłonięcie szyjek zębowych	obluzowanie lub ugniatanie protez zębowych
chwianie się zębów	reagowanie na ciepło/zimno, słodko/kwaśno
chwianie się lub „wypadanie zębów”	ropa

Płytka nazębna – To główna przyczyna problemów z dziąsłami. Jest to miękki, prawie niewidoczny nalot składający się głównie z bakterii, który osadza się i rozwija na powierzchni zębów. Bakterie wytwarzają kwasy, które atakują szkliwo, oraz substancje toksyczne (toksyny), które podrażniają dziąsła, powodując lokalny stan zapalny. Jeśli nie leczymy podrażnionych dziąseł, to następuje ich cofanie się. Tkanka łączna między zębem a dziąsłem zostaje zniszczona i powstaje tam wgłębienie, tzw. kieszonka dziąsłowa. Nieleczony rozwój tego stanu może doprowadzić do chwiania się zębów i ich wypadania.

Przyczyny chorób przyzębia:

Aby nie dopuścić do stanów zaawansowanych chorób przyzębia mogących prowadzić do utraty nawet wszystkich zębów już w średnim wieku należy: - usuwać kamień nazębny, - myć prawidłowo zęby,- stosować profilaktykę.

Profilaktyka – postępowanie

Prawidłowa i systematyczna pielęgnacja jamy ustnej zapobiega stanom zapalnym. Wszelkie własne starania w zakresie profilaktyki powinny być poprzedzone wizytą u stomatologa (przegląd zębów i wizyta informacyjna są bezpłatne) i skalingiem czyli zabiegiem usunięcia kamienia nazębnego. Używa się w tym celu specjalnego aparatu ultradźwiękowego lub narzędzi ręcznych. Zabieg taki należy powtarzać średnio co pół roku, chyba że lekarz zaleci inaczej. Po skalingu zęby są polerowane. Przeciwwskazaniem do skallingu są tylko ostre stany zapalne. W bardziej zaawansowanych stanach chorobowych, wadach zgryzu lekarz podejmuje inne właściwe działania.

Profilaktyka pozostaje w zakresie starań samego pacjenta:

Specjalne pasty do zębów wskazane dla chorób przyzębia to np:

Specjalne płyny antybakteryjne i wzmacniające np.:

Walkę z chorobami dziąseł wspomagają ponadto:

Aby nie dopuścić do stanów zaawansowanych chorób przyzębia mogących prowadzić do utraty nawet wszystkich zębów już w średnim wieku należy: - usuwać kamień nazębny, - myć prawidłowo zęby,- stosować profilaktykę.

Uwaga: Informacji nt chorób przyzębia i profilaktyki nie należy traktować jako zalecany sposób leczenia tych chorób. Jest to zupełnie oddzielne zagadnienie i jak wszystkie medyczne problemy skomplikowane, dlatego nadające się tylko do indywidualnej diagnozy i leczenia.

• płytka nazębna tj. bakterie je tworzące,
• niewypełnione ubytki próchnicowe,
• źle wykonane wypełnienia (plomby),
• źle wykonane korony protetyczne,
• zgryz urazowy,
• stłoczenia zębów,
• wady anatomiczne,
• niektóre leki (cyklosporyna A, fenytoina, blokery kanałów wapniowych)
• predyspozycje genetyczne (zespół Papillona-Lefevre’a, zespół Dawna)
• choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, zaburzenia hormonalne, osteoporoza, histiocytoza X, białaczka, chłoniak złośliwy, AIDS)
• Prawidłowe mycie zębów - Przy zapaleniu dziąseł trzeba prawidłowo szczotkować zęby i używać nici dentystycznych 2 i więcej razy dziennie po 3-5 minut. Należy szczotkować – ruchami wymiatającymi zęby na krawędzi dziąseł, gdzie rozpoczyna się stan zapalny, tworzy się kamień nazębny, a miejsca te zwykle zaniedbuje się w czasie mycia. Szczoteczkę należy trzymać pod kątem 45 stopni w stosunku do zębów, aby jej połowa czyściła zęby, a druga połowa dziąsła.
• Używaj dwóch szczoteczek. – Dobrze jest wykorzystywać dwie szczoteczki naprzemiennie co drugi dzień. Szczoteczki elektryczne mogą skutecznej usuwać płytkę nazębną, należy jednak posługiwać się nimi ostrożnie albo do tradycyjnych dodatkowo dokładać więcej wysiłku i staranności.
• Wzmocnij tkankę kostna – Zapalenie dziąseł to początek procesu określonego „osteoporozą okołozębową”. Ogólnie osteoporoza atakuje kości szczęki, tak jak inne kości w całym organizmie. Należy zapewnić organizmowi odpowiednią podaż wapnia w diecie (mleko, mięso łososia, migdały, ciemne rośliny zielone).
• Masaż dziąseł i czyszczenie języka – Ruchy pocierania poprawiają korzystnie krążenie krwi w dziąsłach, a do systematycznego czyszczenia języka można wykorzystywać specjalną szczoteczkę (język zeskrobuje się od tyłu do przodu).
• Witamina C na krwawienie dziąseł – Witamina C nie jest lekarstwem na zapalenie dziąseł, ale skutecznie zmniejsza krwawienie. Poza preparatami zawarta jest oczywiście także w spożywanych pokarmach (cytrusy).
• Skończ z nałogami – Niewskazane jest palenie tytoniu i picie alkoholu. Używki te powodują odpływ witamin i soli mineralnych, co odbija się także na stanie jamy ustnej.
• Profilaktyka –odpowiednie pasty do zębów
• Szczególnie polecam pasty: Elmex Sensitive Plus – o niskim wskaźniku ścieralności RDA 30, Meridol –połączenie dwóch substancji czynnych: aminofluorku, fluorku cynowego.
• Colgate Total - Zawiera oprócz fluoru opatentowany system długotrwałego działania antybakteryjnego. W skład tego systemu wchodzi triclosan (składnik antybakteryjny) i kopolimer PVM/MA (składnik przedłużający działanie triclosanu). Dzięki czemu Colgate Total chroni przed powstawaniem płytki nazębnej, próchnicy, kamienia nazębnego, chorób przyzębia i nieświeżego oddechu nawet 12 godzin po szczotkowaniu zębów.
• Parogencyl bi-actif – Pasta o podwójnym działaniu: przeciwdziała stanom zapalnym dziąseł i przyspiesza regenerację nabłonka dziąsła. Dzięki aktywnym składnikom już po 7 dniach stosowania skutecznie redukuje krwawienie oraz stany zapalne dziąseł. Przy użyciu zwykłej pasty z chwilą zakończenia szczotkowania bakterie rozpoczynają proces mnożenia się. Uzupełnieniem terapii jest płyn o tej samej nazwie, który dociera do trudno dostępnych przestrzeni międzyzębowych.
• Tołpa Chamosal-Dent - Pasta bioaktywna z ksyliotem zapewnia działanie profilaktyczne do zębów i dziąseł. Zwiera m.in. zagęszczony wyciąg torfowy oraz ksyliotol, który zapobiega rozwojowi bakterii powodujących próchnicę i wzmacnia szkliwo. Wyciągi ziołowe działają przeciwzapalnie, ściągająco i bakteriobójczo, a obecny w paście fluor sprzyja ochronie przed próchnicą. Obecność aromatu miętowego natomiast zapewnia długotrwałe uczucie świeżości.
• Profilaktyka – płyny do płukania.
• Szczególnie polecam płyny: - Elmex Sensitive Plus – wraz ze specjalnym polimerem, który wraz aminofluorkiem tworzy na zębach ochronną warstwę lub Meridol.
• Chlorhexidin – Preparat antybakteryjny nie zawierający alkoholu, cukru, sztucznych barwników, środków zapachowych i konserwantów. Zawiera naturalny aromat owocowy, który likwiduje nieprzyjemny, medyczny smak chlorhexydyny. Stosuje się go dwa razy dziennie po posiłku lub myciu zębów, płucząc jamę ustną nie dłużej niż pół minuty.
• Biodent - To linia produktów leczniczych, skutecznych w zapobieganiu i leczeniu parodontozy i innych chorób przyzębia. Produkty te zmniejszają krwawienie i regenerują tkanki dziąseł. Skuteczność produktów bazuje na specjalnej kombinacji ekstraktu 5 ziół leczniczych: rumianku, szałwii, melisy, rozmarynu, oczaru i alantoiny.
• Dentosept A – Lek roślinny stosowany w stanach zapalnych dziąseł, jamy ustnej, aftach, drożdżycach, paradontozie oraz odleżynach po protezie. Zawiera wyciąg z kwiatów rumianku, kory dębu, liści szałwii, ziela arniki, kłącza tataraku, mięty pieprzowej i ziela tymianku. Specjalna substancja zwiększa przyczepność do zainfekowanych tkanek.
• Mouthwash koncentrat – Płyn antybakteryjny i odświeżający do jamy ustnej o smaku miętowym. Spełnia 3 funkcje i jest bardzo wydajny, gdyż tylko 1-5 kropli dziennie wystarczy, aby zapobiegać próchnicy, zapaleniom dziąseł (chronić się przed paradontozą) i usunąć przykry zapach z ust.
• Inne płyny: Elmex Sensitive Plus – wraz ze specjalnym polimerem, który wraz aminofluorkiem tworzy na zębach ochronną warstwę lub Meridol.
• Wspomaganie dziąseł – preparaty: koenzym Q10 do ssania - polecam jako najskuteczniejszy preparat w walce z paradontozą
• Wyciąg z kasztanowca – Posiada działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne, uszczelniające i uelastyczniające naczynia krwionośne dziąseł, łagodzi podrażnienia dziąseł zmniejszając obrzęki i działają przeciwbólowo.
• Wyciąg z rumianku - Posiada działanie przeciwzapalne, ściągające, oczyszczające i gojące, jest bardzo pomocny w nieżytach jamy ustnej oraz w stanach zapalnych błon śluzowych.
• Wyciąg z szałwii – Posiada działania bakteriobójcze, przeciwzapalne, ściągające, przeciwbólowe, a częste stosowanie wzmacnia dziąsła i leczy paradontozę.
• Inne środki– Można wykorzystywać do leczenia także urządzenia do fitoterapii a także lasery.

Opracowano na podstawie: „Profilaktyka w chorobach przyzębia” – „Domowe sposoby leczenia”, Zespół Naukowo-Redakcyjny RODALE PRESS, oraz materiałów producentów (ulotek reklamowych), tabela i zdjęcie własne.

Zobacz film: Choroby przyzębia